Όταν η αδικία γίνεται νόμος… (και) η συνέλευση γίνεται καθήκον!

  Εδώ και 3 μήνες βιώνουμε το ατέλειωτο πανηγύρι των -νέων- μέτρων. Συνεχώς ακούμε για τις δηλώσεις των αρχηγών των τριών συγκυβερνητικών κομμάτων (ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ), για το πόσο σκληρά διαπραγματεύονται με την τρόικα, για τις κόκκινες γραμμές που βάζουν (μέχρι τις επόμενες κόκκινες γραμμές..), ενώ κάθε λίγο ανακοινώνουν και ένα νέο μέτρο-έκπληξη. Παράλληλα, όλοι οι προπαγανδιστικοί μηχανισμοί (κόμματα, ΜΜΕ, κλπ) του καθεστώτος έχουν τεθεί σε πλήρη λειτουργία. Ιδού μερικές από τις φράσεις με τις οποίες μας βομβαρδίζουν καθημερινά:

  "Τα μέτρα είναι σκληρά αλλά αναγκαία". Ναι, παραδόξως τα μέτρα είναι και σκληρά και αναγκαία. Σκληρά για τις κατώτερες κοινωνικά τάξεις, για εργαζόμενους, άνεργους, νέους, συνταξιούχους και αυτοαπασχολούμενους. Αναγκαία για την ελληνική άρχουσα τάξη, που μέσα στην παγκόσμια καπιταλιστική κρίση, προσπαθεί με κάθε τρόπο να αυξήσει την κερδοφορία των κεφαλαίων της, υπάγοντας μας σε ένα καθεστώς εξαθλίωσης, καταπίεσης και άγριας εκμετάλλευσης.

 "Αυτό το πακέτο μέτρων είναι το τελευταίο". Αυτή η κωμικοτραγική φράση έχει ακουστεί τόσες πολλές φορές τα τελευταία 3 χρόνια που πλέον δεν την πιστεύει κανείς… Φυσικά και δεν θα είναι το τελευταίο, ήδη κυβέρνηση και τρόικα, προς όφελος των αφεντικών, ετοιμάζουν νέες αντεργατικές ρυθμίσεις όπως μείωση αποζημιώσεων σε περίπτωση απόλυσης, εργάσιμη βδομάδα 6 ημερών, δυνατότητα του αφεντικού να μας βάζει να δουλεύουμε 13 ώρες την μέρα (εργασιακές συνθήκες 19^ου αιώνα…), κλπ.

  "Αν δεν ψηφιστεί αυτό το πακέτο θα βγούμε εκτός ευρώ και τότε δεν θα έχουμε τρόφιμα και φάρμακα". Η πλήρης αντιστροφή της πραγματικότητας! Όταν (εντός ευρώ) οι ουρές έξω από τα συσσίτια πληθαίνουν και τα φάρμακα εξαντλούνται λόγω υποχρηματοδότησης η κυβέρνηση μας απειλεί, τελικά, ότι αν δεν επιβάλλει νέες αθλιότερες ρυθμίσεις και νόμους θα ζήσουμε… αυτό που ζούμε σήμερα!

 "Οι νόμοι πρέπει να εφαρμοστούν, στη χώρα πρέπει να επικρατήσει η σταθερότητα". Σε καιρούς που η «νομιμότητά» τους γίνεται όλο και πιο αυταρχική, φιλομπατσική και, κυρίως, φιλοεργοδοτική, το να μας ζητάνε να τους υπακούσουμε και να επιδείξουμε συμπεριφορά ‘’εθνικής ενότητας’’ δεν σημαίνει τίποτα άλλο από το να αποδεχτούμε την εξαθλίωση και το κανιβαλισμό που μας ετοιμάζουν. Οι χουντικού τύπου διώξεις σε 15 αντιφασίστες που συμμετείχαν σε αντιφασιστική μοτοπορεία, η οποία μπλόκαρε τα ρατσιστικά πογκρόμ και τις δολοφονικές επιθέσεις των φασιστών εναντίων μεταναστών εργατών στην πλατεία Αμερικής, η σκληρή καταστολή και η σύλληψη των 124(!) εργατών στα ναυπηγεία Σκαραμαγκά (οι οποίοι ήταν επί 7 μήνες απλήρωτοι) από τις συμμορίες των ΜΑΤ δείχνουν καθαρά ότι το μπλοκ των κυρίαρχων προσπαθεί να καταστείλει και να τρομοκρατήσει οποιαδήποτε εργατικό και κοινωνικό αγώνα.

Για να μην πολυλογούμε όμως, αυτά είναι τα πιο χαρακτηριστικά από το νέο πακέτο μέτρων:

·      Αύξηση του ορίου ηλικίας για συνταξιοδότηση από τα 65 στα 67 χρόνια. Ίσως μερικοί να νομίσουν ότι κάτι τέτοιο δεν τους αγγίζει άμεσα, αλλά ας έχουμε στο νου μας ότι για κάθε εργαζόμενο που δουλεύει 2 χρόνια παραπάνω, ένας (νέος) άνεργος παραμένει άνεργος για 2 χρόνια ακόμη...

·      Καταργούνται η 13η και 14η κύρια και επικουρική σύνταξη για όλους τους συνταξιούχους.

·      Καταργείται ότι απέμεινε από τον 13ο και 14ο μισθό για τους εργαζόμενους σε Δημόσιο και ΔΕΚΟ.

·      Επιβάλλονται νέες μειώσεις σε όλες τις συντάξεις πάνω από 1.000 ευρώ, ενώ για τους αγρότες              μειώνεται κατά 30 ευρώ η σύνταξη πείνας που παίρνουν και κόβεται στο μισό η 13η και 14η σύνταξη

·      Τα φορολογικά κλιμάκια από 8 θα γίνουν 3 ή 4 (με ελαφρύνσεις για τους πλουσιότερους και νέους φόρους για τους φτωχότερους), ενώ καταργείται και το αφορολόγητο των 5.000 ευρώ.

·      Υπάρχουν αρκετά ακόμα, τα οποία δεν έχουν ανακοινωθεί, ενώ καλύπτονται πίσω από γενικές ταμπέλες όπως «εξοικονόμηση δαπανών από τη νοσοκομειακή και φαρμακευτική περίθαλψη», «μείωση λειτουργικών δαπανών των υπουργείων», «μείωση δαπανών τοπικής αυτοδιοίκησης» κτλ.

Όσο για τα εκπαιδευτικά…

Ο χώρος της εκπαίδευσης δεν θα μπορούσε να μείνει εκτός της συνολικής επίθεσης που δεχόμαστε από το κεφάλαιο και τις κυβερνήσεις του. Ο νόμος πλαίσιο της Διαμαντοπούλου (διαγραφές φοιτητών στα ν+2, κατάργηση φοιτητικής μέριμνας και επιβολή διδάκτρων, υποχρεωτικές παρακολουθήσεις, τσάκισμα πτυχίων και εργασιακής προοπτικής, κατάργηση ασύλου)  ικανοποιώντας  την ανάγκη του κεφαλαίου προσπαθεί να διαμορφώσει τους φοιτητές, και αυριανούς εργαζόμενους, με την νοοτροπία (ατομισμός-κανιβαλισμός-καριερισμός) και την συμπεριφορά (αποχή από συλλογικές διεκδικήσεις) που συμφέρει τα αφεντικά, ενώ παράλληλα μετατρέπει τα πανεπιστήμια σε χώρους κερδοφορίας, εκχωρώντας σημαντικό μέρος της λειτουργίας τους (έρευνα, συντήρηση, καθαριότητα, λέσχη, εστίες, φύλαξη, κλπ) σε επιχειρήσεις, φορτώνοντας έτσι το κόστος σπουδών στους φοιτητές. Κομβικό ρόλο στην εφαρμογή του νόμου έχει η εκλογή των Συμβουλίων Διοίκησης (τα οποία υποκαθιστούν ουσιαστικά τη σύγκλητο, έχοντας όλα τα οικονομικά και διοικητικά θέματα στην αρμοδιότητα τους, χωρίς οι φοιτητές και οι εργαζόμενοι να μπορούν να ασκήσουν οποιοδήποτε έλεγχο στις αποφάσεις τους), τα οποία θα είναι τα όργανα εκείνα που θα επιβάλλουν όλες τις αντιδραστικές αλλαγές του νέου νόμου. Ήδη σε πολλά ΑΕΙ-ΤΕΙ έχουν οριστεί από τους πρυτάνεις (οι οποίοι ‘’ανταμείφθηκαν’’ με κάποιες μικροπαραχωρήσεις το υπουργείο) εκλογές για τα Συμβούλια. Είναι εξαιρετικής λοιπόν σημασίας, το μπλοκάρισμα (ξανά!) της δημιουργίας τους σε κάθε ίδρυμα, από το μαχόμενο φοιτητικό κίνημα.

  

Επίσης, ο νόμος Διαμαντοπούλου προβλέπει ρητά την περικοπή της φοιτητικής μέριμνας όπως είναι η σίτιση η στέγαση και τα δωρεάν συγγράμματα, μετακυλώντας το κόστος στους φοιτητές. Ταυτόχρονα το λεγόμενο κούρεμα (PSI) έρχεται να «ξυρίσει» τα αποθεματικά των ΑΕΙ-ΤΕΙ (και του ΕΜΠ) έως και 80% θέτοντας ακόμα και ζήτημα λειτουργίας των ιδρυμάτων, και των παροχών που προσφέρουν. Οι μειωμένοι προϋπολογισμοί και χρηματοδότηση οδηγούν τα πανεπιστήμια στην διάλυση του δημόσιου και δωρεάν χαρακτήρα της εκπαίδευσης, δυσχεραίνοντας την φοιτητική καθημερινότητα μας. Έχει ανακοινωθεί επίσης και η τελική απάντηση στο ζήτημα των συγγραμμάτων: ΚΑΤΑΡΓΟΥΝΤΑΙ ΕΝΤΕΛΩΣ από το εαρινό εξάμηνο και όποιος τα θέλει… ας τα πληρώνει από την τσέπη του. Το ερώτημα όμως είναι άλλο. Θα τους αφήσουμε?

Τέλος δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι βασική επιδίωξη του κράτους είναι και η εντατικοποίηση των σπουδών, να τρέχουμε δηλαδή συνέχεια με υποχρεωτικές παρακολουθήσεις και ασκήσεις, να καθιερωθούν αλυσίδες μαθημάτων ("προαπαιτούμενα"), να υπακούμε στην καθηγητική εξουσία χωρίς καμία αντίρρηση. Αποτέλεσμα; Να "μάθουμε" στη σχολή να είμαστε ατομιστές και πειθαρχημένοι  για να είμαστε αύριο στο αφεντικό μας "αποδοτικοί", υπάκουοι και εξατομικευμένοι.

Ήρθε η ώρα να ξεσηκωθούμε απέναντι σε όσα μας επιβάλλουν! Με όπλο μας τις γενικές συνελεύσεις να αποφασίσουμε αμεσοδημοκρατικά για όλα όσα μας αφορούν, να στραφούμε σε κινηματική κατεύθυνση:

★Nα προστατεύσουμε τις φοιτητικές παροχές (δωρεάν σίτιση-στέγαση-βιβλία). Να γίνει ξεκάθαρο σε όλους τις επόμενες μέρες ότι θα παρθούν όλα τα βιβλία δωρεάν με κάθε τρόπο! ΟΥΤΕ ΣΚΕΨΗ ΓΙΑ ΔΙΔΑΚΤΡΑ!

★Να αντιπαρατεθούμε με την καθηγητική αυθαιρεσία απαιτώντας επανεξέταση σε μαθήματα που έγιναν μαζικά κοψίματα και να διεκδικήσουμε ανθρώπινους ρυθμούς σπουδών και ελεύθερο χρόνο.

★Να μπλοκάρουμε μαζικά στην πράξη τις εκλογές για τα συμβούλια διοίκησης και συνολικά τον νέο νόμο.

★Να στηρίξουμε τις μάχες που δίνει το εργατικό κίνημα ενάντια στον εργασιακό και κοινωνικό μεσαίωνα. Να είμαστε την Τρίτη το μεσημέρι στο κέντρο της Αθήνας για να «υποδεχτούμε» την πολιτική εκπρόσωπο της γερμανικής άρχουσας τάξης, Μερκελ, που σε συνεργασία με τις υπόλοιπες άρχουσες τάξεις της Ευρώπης έχουν επιβάλλει την εξαθλίωση εργαζόμενων και νεολαίων σε όλη την Ευρώπη, για να ξεπεράσουν την κρίση τους.

  Ραντεβού στις συνελεύσεις, στις πορείες, στα οδοφράγματα…

ΟΛΟΙ ΣΤΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΤΩΝ ΣΥΝΔΙΚΑΤΩΝ, ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΤΗΝ ΔΕΥΤΕΡΑ, ΣΤΙΣ 18.00

ΟΛΟΙ ΤΗΝ ΤΡΙΤΗ ΣΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ, ΣΤΙΣ 13.00 ΓΙΑ ΝΑ «ΥΠΟΔΕΧΤΟΥΜΕ» ΤΗΝ ΜΕΡΚΕΛ

ΟΛΟΙ ΣΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ, ΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ, ΣΤΙΣ 12.30, ΣΤΟ Β1