Την Κυριακή 2 Νοέμβρη επιχειρείται το
άνοιγμα των καταστημάτων. Με απίστευτο θράσος, αλλά και με ξεκάθαρη πολιτική
στόχευση, σε μια εποχή που η συντριπτική πλειοψηφία του κόσμου προσπαθεί να επιβιώσει
μάς λένε ότι ο κόσμος θέλει τα μαγαζιά περισσότερες μέρες και ώρες ανοιχτά για
να μπορεί να ψωνίζει. Ναι, σίγουρα αυτό λείπει από το 1.500.000 ανέργους και
τους 800.000 απλήρωτους εργάτες του ιδιωτικού τομέα. Δεν έχουν τον χρόνο να
πάνε στα μαγαζιά! Το ίδιο πρόβλημα προφανώς έχουν και οι συνταξιούχοι και οι
δημόσιοι υπάλληλοι που είδαν μισθούς, συντάξεις και δώρα να πετσοκόβονται!
Εμείς λέμε ότι ούτε στις
«εποχές της αφθονίας» ούτε, πολύ περισσότερο, σήμερα χρειάζεται τα καταστήματα
να λειτουργούν με ξεχειλωμένα ωράρια, εφτά ημέρες την εβδομάδα και με
εξαθλιωμένους και χωρίς δικαιώματα εργαζομένους. Αυτό που επιδιώκουν
είναι να δημιουργήσουν συνειδήσεις καταναλωτών, καταναλωτών εμπορευμάτων,
διασκέδασης, πολιτικής κτλ. Γιατί ξέρουν καλά ότι όσο όλοι και όλες εμείς θα
σκεφτόμαστε σαν πελάτες και όχι ως εργάτες, αυτοί θα συνεχίσουν να θησαυρίζουν
από την εξοντωτική δουλειά μας και να αναπαράγουν την εξουσία τους με την ανοχή
μας. Ας μην υπάρχουν αυταπάτες. Η κατάργηση της κυριακάτικης αργίας δεν αφορά
μόνο το εμπόριο, ανοίγει την πόρτα για κατάργησή της σε όλους τους κλάδους. Πολύ
σύντομα και άλλοι εργασιακοί κλάδοι (αποθήκες, μεταφορές, κούριερ, τράπεζες
κτλ) θα κληθούν να εργαστούν Κυριακές, αν δεν τους σταματήσουμε! Η διάχυση του
40ωρου σε 6 μέρες, που ψηφίστηκε στο τελευταίο μνημόνιο, οι απαιτήσεις της
τρόικας (δηλαδή των εργοδοτών που κρύβονται από πίσω της) για 6 μέρες δουλειάς,
δείχνουν ότι αυτή θα είναι η κατεύθυνση για όλους.
Στην εποχή της βαρβαρότητας
θέλουν οι αγορές να αποφασίζουν για τα πάντα, οι εργαζόμενοι να γίνουν οι
σύγχρονοι δούλοι και οι ζωές μας να προσαρμοστούν στις ανάγκες της αγοράς. Οι
χώροι του εμπορίου, όπου αρκετοί φοιτητές εργαζόμαστε, ήταν πάντα το
«πειραματικό εργαστήρι» των νέων εργασιακών σχέσεων. Από εδώ ξεκίνησε το ωρομίσθιο,
οι συμβάσεις ορισμένου χρόνου, τα σπαστά ωράρια και απλώνονταν σαν γάγγραινα
και στους άλλους κλάδους. Σε κάθε «απελευθέρωση» του ωραρίου, υπουργοί και
αφεντικά υπόσχονταν νέες θέσεις εργασίας και το μόνο που απέμενε μετά ήταν
ακόμη μεγαλύτερη ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων, ακόμη μεγαλύτερη
εντατικοποίηση και χτύπημα των μισθών.
Η αλήθεια είναι ότι τα αφεντικά
του εμπορίου και η κυβέρνηση βρήκαν κι έναν απρόσμενο σύμμαχο, πέρα από την
τρόικα και τα καθεστωτικά ΜΜΕ... Αναφερόμαστε στους ανθρώπους που κατέβηκαν
στην αγορά (τριγυρνώντας άσκοπα οι περισσότεροι, αφού δεν υπήρχε φράγκο στην
τσέπη), παίζοντας ουσιαστικά το παιχνίδι αυτών που λεηλατούν τα εργατικά
δικαιώματα και τις ζωές μας. Όποιος πάει για ψώνια την Κυριακή δεν στρέφεται
μόνο ενάντια στους εμποροϋπαλλήλους, αλλά και ενάντια στον ίδιο που μπορεί
αργότερα να βρεθεί να δουλεύει και αυτός Κυριακή.
Τα πράγματα είναι πολύ
ξεκάθαρα. Οι
εμποροϋπάλληλοι, μαζί με το Συντονιστικό Δράσης ενάντια στην κατάργηση της
κυριακάτικης αργίας κατάφεραν να δημιουργήσουν ένα μέτωπο πάλης ενάντια στη
δουλειά την Κυριακή. Σε όλη τη διάρκεια του καλοκαιριού με αποκλεισμούς
καταστημάτων, παρεμβάσεις, συζητήσεις και αυτοοργανωμένες δράσεις, αρνήθηκαν
το νέο καθεστώς και κατάφεραν να παίξουν κεντρικό ρόλο στην προσωρινή απόφαση του
ΣτΕ που καταργεί τη λειτουργία των καταστημάτων και τις 52 Κυριακές του χρόνου..
Την επόμενη Κυριακή, στις 2 Νοέμβρη, να βρεθούμε δίπλα στους απεργούς –
εργαζόμενους στο εμπόριο και να γευτούμε όλοι μαζί τη χαρά του ταξικού
αγώνα, που οργανώνεται και διεξάγεται από τους ίδιους, και τη χαρά της
αλληλεγγύης. Χαρά που είναι πραγματική και όχι κατασκευασμένη, όπως αυτή της
κατανάλωσης! Η στήριξή μας στον αγώνα αυτό, το μποϋκοτάζ στα μαγαζιά από την
πλευρά μας, το μπλοκάρισμα της «εύρυθμης λειτουργίας» των καταστημάτων και η
συμμετοχή μας στην πορεία θα είναι καθοριστικά για να βάλουμε επιτέλους φραγμό
στα σχέδιά τους.
ΚΥΡΙΑΚΗ 2 ΝΟΕΜΒΡΗ ΔΕΝ ΨΩΝΙΖΟΥΜΕ, ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ ΚΑΙ ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ
ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΜΕ ΠΡΟΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΤΙΣ 11.00, ΣΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ (ΑΡΧΗ ΕΡΜΟΥ)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου